შაშვი

უთენია, სისხამ დილას,
ჩემს სარკმელზე შაშვი ჯდება…
ტკბილ გალობით მუსაიფობს,
მაცოდინა რად ირჯება!
თუმც არ ვიცი მისი ენა,
ვზი და ვუქცერ გატაცებით…
ზედაც აღარ შემომხედეს
ეჭვიანმა გუგულებმა…
იმათ კი შემოვირიგებ,
მაგრამ შაშვი…
ნეტა რას მეგურგურება…