ბოლო იყო
წარმოვიდგენ ყოველდღე, როგორ გარს შემოგეხვევა ჩემი სიცივე შენს თბილ ყელს, წარმოიდგინე ის ემოციები, შენს სახეზე, ის განუმეორებელი სპექტრი, მცდელობა თავს დააღწიო გაყინულ ხელებს, ცრემლი წამოგივა სიტყვაც კი ვერ წამოგცდება, ჟანგბადი უკვე აღარაა, გამოირთო უკვე ტვინი, წავალ ჩავთხრი შენს სხეულს, მე ვითომია ანტგმირი.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი