ქორწილია! ქორწილი!
სავსე დარბაზში სამასი კაცით, მიდის სმა-ჭამა დიდად შესარგი. ჯერ წაიცეკვეს, თავბრუ დაიხვეს, დავა მოუვიდათ, გარეთ გაიხმეს... კუდით სულ ქვები ასროლინეს ნაბოზარ ნეფეს და მსუყე ფურთხით შეუბილწეს თეთრი ღირსება, მოგვიანებით, ყანწისებურ მთვარიან ღამეს, გამძღარს და ნაცემს თბილ ბუხართან ჩაეძინება.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი