არ დაიჯერო...

არ დაიჯერო, რომ არ მახსოვხარ, 
რომ დამავიწყდი თუნდაც წამითა,
რომ არ ვფიქრობდე შენზე მარადის, 
რომ არ ვდარდობდე დღითაც, ღამითაც;

არ დაიჯერო, რომ გულს არ მიკლავს, 
შენი ყოველი დარდი ამდენი,
შენი ტკივილი რომ არ მტკიოდეს,
შენი ყოველი ცრემლი ნადენი;

არ დაიჯერო, რომ არ გიცქერი,
რომ თვალწინ არ ხარ თუნდ ერთი წამით,
რომ განსაცდელებს ვეღარ გარიდებ,
რომ ვეღარ გიცავ დღისით და ღამით;

არ დაიჯერო, რომ გებუტები,
რომ თითქოს წყენა ჩამედოს გულში,
რომ პატიების არ მაქვს უნარი,
რომ ისევ ვბრაზობ, რაც იყო გუშინ;

არ დაიჯერო, რომ გამინელდი,
რომ ჩემზე მეტად უყვარხარ ვინმეს,
რომ აღარ მესმის მე შენი სუნთქვა,
რომ ჩემი გული შენ აღარ გისმენს;

არ დაიჯერო, რომ სადმე, ვინმე,
გულში ჩაკირავს შენ ჩემზე მეტად,
რომ გაგიკვალავს გზებს და ბილიკებს,
მოგევლინება მამად და ღმერთად;

არ დაიჯერო, რომ გიღალატე,
ნუ გეგონება, იუდას ვგავდე,
რომ არ ვასრულებ მე ჩემს პირობას,
რაც ოდითგანვე მე შენს წინ დავდე;

არ დაიჯერო, რომ გიბრაზდები,
რომ აღარ მესმის მე შენი ისე,
რომ არ გენდობი და აღარ მჯერა,
რომ ერთგული ხარ ისევ და ისევ;

ნუ დაიჯერებ ჩემს ორგულობას,
ვით მე არ მჯერა ღალატი შენი,
...და ნუ შეგაცდენს ჩემზე ნურავინ,
ყოველთვის გქონდეს იმედი ჩემი;

ნუ დაიჯერებ, რომ ის აღარ ვარ,
რომ შევიცვალე თუნდაც მცირედით,
რომ გამინელდა შენდამი გრძნობა,
რომ აღარა მაქვს შენი იმედი;

ძვირფასო ჩემო, მე ისევ ის ვარ,
არ შევიცვლები აწ და მარადის,
ამაზე მეტად, ამაზე ძლიერ,
არ ეყვარები ქვეყნად არავის;

მხოლოდ ამას გთხოვ, რომ დაიჯერო
ჭეშმარიტება უბრალო, ერთი:
ეს მე ვარ ისევ, მარად და მარად,
ეს მე ვარ შენი უფალი ღმერთი !!!