მამა გაბრიელს

კვნესის, ტირის ცხარედ ჩემი საქართველო, 
ისევ დაჩოქილი, ისევ ჩაწიხლული,
ურცხვად თარეშობენ კაცნი ურჯულონი, 
ღმერთის მგმობელები, სულით გაყიდულნი;

მხოლოდ ქრისტეს ჯვარი თუღა გადაგვარჩენს,
 უკვე მერამდენედ, ღმერთის მოწყალება,
მამა გაბრიელო, ჩვენო სასოებავ, 
უფალ ღმერთს ევედრე ჩვენი შეწყალება !!!

                                     ***
მამა გაბრიელს ვუსმინოთ, უწმინდესს ჭურჭელს უფლისა,
მისი სიტყვები შესარგი, ვითარც ბადაგი ყურძნისა;
ამაო არის ყოველი ამ ცხოვრებისა კრულისა,
„ჭეშმარიტება კი გახლავთ უკვდავებაში სულისა“.