სიკვდილო...
სად მოდიხარ, შენ სიკვდილო, საიდან მეპარები, განა როდის დაგიძახე, გაგიხსენი კარები?! მშვიდად მოდი, შე წყეულო, ტკივილს ნუ ეფარები, თორემ სულ არ გამოგყვები, სულ არ გაგეკარები; თუკი ღმერთთან გადამიყვან, უხმოდ მოგებარები, მაგრამ თუ სხვა მიზანი გაქვს, ნუღარ მომეკარები; წადი, თუკი ღვთისგან არ ხარ, გაიხურე კარები, როცა ღმერთი გამოგგზავნის, მაშინ მოგებარები. *** მე კი უხმოდ გამოგყვები და მორჩილი ვიქნები ჩემი უფლის კანონების, ღვთის სურვილის, ღვთის ნების, მაგრამ ერთხელ შენც მოკვდები, განა მუდამ იქნები?! მე კი ღმერთთან ვიცოცხლებ და მარად ღმერთთან ვიქნები.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი