სიკვდილო...


სად მოდიხარ, შენ სიკვდილო, საიდან მეპარები,
განა როდის დაგიძახე, გაგიხსენი კარები?!
მშვიდად მოდი, შე წყეულო, ტკივილს ნუ ეფარები,
თორემ სულ არ გამოგყვები, სულ არ გაგეკარები;
თუკი ღმერთთან გადამიყვან, უხმოდ მოგებარები,
მაგრამ თუ სხვა მიზანი გაქვს, ნუღარ მომეკარები;
წადი, თუკი ღვთისგან არ ხარ, გაიხურე კარები,
როცა ღმერთი გამოგგზავნის, მაშინ მოგებარები.
***
მე კი უხმოდ გამოგყვები და მორჩილი ვიქნები
ჩემი უფლის კანონების, ღვთის სურვილის, ღვთის ნების,
მაგრამ ერთხელ შენც მოკვდები, განა მუდამ იქნები?!
მე კი ღმერთთან ვიცოცხლებ და მარად ღმერთთან ვიქნები.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი