სამი სურვილი
წუხელ უფალი მესიზმრა, მთელი თავისი დიდებით, ამ სიზმარს ვერ დავივიწყებ ვერასდროს, ვერასდიდებით; გაოგნებული შევყურებ, ბეჩავი, გაუბედავი, ასეთ ცოდვილთან რა უნდა, უფალს, ჩემთან თქო ნეტავი?! *** სამ სურვილს აგისრულებო, რაც გინდა, რაც შენ გიხარის, რასაც გულით მთხოვ, ახდება, რას ისურვებდი, მითხარი; მაგრამ ჯერ კარგად დაფიქრდი, სანამ მოითხოვ რამესო, უაზროდ ნუკი გაფლანგავ სურვილებს ამ ტკბილ ღამესო; ძალა წამერთვა ფეხებში, ამიცახცახდა სხეული, ხმასაც ვერ ვიღებ, ვკანკალებ, გავფითრდი ვითარც სნეული; ბოლოს, გავბედე, ცოდვილმა(მრცხვენია, თავს ვერ ვიმართლებ) და უფალს, ლამის ჩურჩულით, თავაუღებლად მივმართე: *** პირველ სურვილად უფალო, ალბათ სიმდაბლეს ვინატრებ, სულ თავდახრილი ვიარო, აწევას ნუღარ ვიკადრებ; მუდამ მახსოვდეს, ცოდვილი არ დადის ჩემზე უმეტეს და არასოდეს მეგონოს თავი ვინმეზე უკეთეს; გულში ჩამიკრა უფალმა, არ ველოდიო ამასო, თავზე დამისვა ხელი და...“გიქებ, გიწონებ ნატვრასო“; კარგი, ასრულდა ეგ ერთი, სხვა რამე მთხოვე კიდეო, ნუ გეშინია, ნუ დარდობ, ძალები მოიკრიბეო; *** მეორე ნატვრად, ცოდვილი, სინანულს გთხოვდი უფალო, რომ ყველა ჩემი ცოდვები დაიწვას, გაქრეს უკვალოდ; დაე, ცრემლებმა იდინონ ორივ თვალთაგან მარადის და გული ცეცხლმა დათუთქოს, ქვეყნად დავდივარ სანამდის; გაოცდა ტკბილი იესო, სიტყვები მესმის ქებისა, ისევ ჩამიკრა გულში და ცრემლი მდის ნეტარებისა; მესამე ნატვრა მითხარი, რაც გქონდეს გულის წყურვილი, იმასაც აგისრულებო, თქვიო ეგ ბოლო სურვილიც; *** მაშინ სიყვარულს შეგთხოვდი, უფალო, ცაზე უმეტესს, ამაზე მეტი რა გთხოვო, რაღას ვინატრებ უკეთესს; არ მაქვს, მე ცოდვილს, ეს გრძობა, არც მოყვასის და არც ცისა, გთხოვ, სიყვარული მომმადლე ძლიერი, ღვთის და კაცისა; ყველა მიყვარდეს ამქვეყნად, ადამიანი ყოველი, რომ აგისრულო, უფალო, რასაც შენ ჩემგან მოელი; ნეტავი მოვესწრებოდე შენი ტკივილის დაცხრომას, ჩემი ცოდვებით რაც გავნე, ჩემს უფალ ღმერთს და მაცხოვარს; მხოლოდ ეს არის, უფალო, რასაც ცოდვილი შეგთხოვდი, აი ეს სამი სურვილი, სხვას მეტს ვერაფერს ვერ გთხოვდი - სიმდაბლე, სინანული და სიყვარულია, რაც მსურდა, შენი მადლით და წყალობით, ვგრძნობ, რომ სამივე აღსრულდა; *** შემიქო ღმერთმა სურვილნი, მეამა სიტყვა უფლისა, ზღვა სიყვარულით ავივსე, ცრემლი მდის სიხარულისა, ვემშვიდობები მაცხოვარს გულით სითბოთი სავსეთი, ბედნიერება არასდროს არ განმიცდია ასეთი; *** უეცრად გამომეღვიძა, მზემ მომანათა დილისა, მივხვდი რომ გაქრა ოცნება, ცრემლები წამსკდა სიმწრისა; დასრულდა ჩემი სიზმარი, დასრულდა ჩემი იგავიც; მე კი ისევ ის უღირსი ვარ, რაც სიზმრამდე ვიყავი. წუხელ უფალი მესიზმრა...
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
2 კომენტარი
კაი იყო შენ დაწერე?
დიახ