არის წუთები, ხანდახან...

არის წუთები, ხანდახან, მხოლოდ სიკვდილი მინდა,
როდესაც აღარაფერი სულში არ დამრჩა წმინდა,
როცა დემონთა ლაშქარი მღრღნის ცოდვებისგან უძღებს,
როცა სინდისი ტკივილებს ვეღარ იტანს და უძლებს;

არის წუთები, ხანდახან, მხოლოდ ტირილი მინდა,
როცა მხნეობა მელევა, არ დამრჩა ერთი ციდა,
ცრემლები თავად მოდიან, არ უნდათ ვინმეს ნება,
სული ტანჯვისგან ილევა, გული დარდისგან კვდება;

ვინ იცის, ღმერთმა რამდენი ღამე მარგუნა წილად,
როცა ვინატრე, ნეტავი, არ გათენდესო დილა,
ღამე დარდისთვის სათნოა, ჩუმად ინახავს ცრემლებს,
სულში არავინ გიძვრება, არ გიფათურებს ხელებს;

არის წუთები ხანდახან, როგორც ფიფქები ციდან,
მინდა გავექცე სამყაროს, გავქრე და დავდნე მინდა, 
ნეტავი გულმა გაუძლოს მძიმე, მტკივნეულ წუთებს,
ოღონდაც სულმა იბრძოლოს, როცა ეშმაკი უტევს;

არის წუთები, ხანდახან, მხოლოდ სიკვდილი მინდა...