*** (ავაჰმე, ქალო, მაგ მრისხან მზერას)

***

ავაჰმე, ქალო, მაგ მრისხან მზერას,
რაისთვისა გგვრის ხატება ჩემი? -
თითქოს მოგიკალ ნაძმობი დილას,
ამბავი გითხარ თავზარდამცემი.

ჩემ დანახვისას მაგ თვალთა სისხამს,
რაისთვის გიკრთობს ზიზღის ბურანი,
რისად არ მინდობ შენსავე მონას?  -
არც ბიბლია გწამს, არცა - ყურანი!..

განა რა ცოდვა მიძღვის შენ წინად,
განა რა ხარკი და ოქროს ტევრი,
რომ ჩემი წმინდა გრძნობების წილად,
უხანჯლოდ მკლავ და უსიტყვოდ მწყევლი.

გიორგი ზუბიტაშვილი