ჩვენი ძლევამოსილი სამშობლო

უკვე წავიდა დროთა დღეები, 
წამები დროთა წლების ქარბუქით. 
უკვე დაღამდა დროთა დღეები 
და გადაფრინდა ყორანი ბნელით. 

მისტიურ ქართა დროთა ზმანებით,
საფლავი ქვებით აღვსილი.
საუკუნეთა დრონი მეფობენ
ბაგრატთა დროთა კლდენით აღვსილი.

აღმაშენებლით მოჭედილ წნეხი
ქართველთა ხმანნი დიადი გრძედით,
ქართველთა გული სულ ქცეულ გემით,
აფრები შრიალით გემი ტალღებში,
ტორნადო ქცეულ ზღვების ტალღებში.

ზღვები ღელვებით, დროთა დღეებით,
ქართველთა ხმანნი ზარად ქცეული!
ეპოქა მერნით, გასული წლებით,
ქართველთა ხმანნი 
სულ გრძნობის ღელვით,

ქართველთა სულით 
ქართული ღვინო დაქცეულ, 
ნაპკურებ მიწას რომ ლოცავს,
ღმერთი პირჯვარს ასახავს ქართველთ!
და წმინდა მიწას სულში ჩასახავს,

მტერი მუხლებზე ეცემა ფერფლად
და სულ, სულს განლევს სიბნელის ხვედრად...


გიუშ სიხარულიძე🖋