დილის ცა

დილის ცა რომ იყურება მოალერსე გედივით,
მის თვალთაგან მომბზინავი პაწაწინა ფერდივით.

დილით მსუბუქ ქარტეხილთა ქარი სუფევს
და ჯადოქრობს მისებრ ქარი.
ყურს ვუგდებ და...
—იგი მღერის?
—იგი ჰგალობს!
ჰგალობს, ჰგალობს ქართა ხმანნი...
ქართა ხმანნი ქროლვით, თრთოლვით მომღერალნი ღიღინებს.
მას კიი, ბანს სცემს ფოთოლთ ხმანნი,
ზანტი ხმით რომ მოაქვთ თავი.

მოზუზუნეთ, მოშრიალეთ წრფელი ხმით და მოკამკამეთ,
დაამშვენა წრფელი სხივი საიდანღაც მოელვარე...

გიუშ სიხარულიძე🖋