ლამპარი!


ლამპარს ვუყურებ,შიგ ანთებულია ცეცხლი სიყმაწვილის ბილიკით სავსე.
მე სიმარტოვეს ისე განვიცდი როგორც სიყვარულის ფორმულა მავსებს.
ნეგატიურად მიყურებს თვალი რომელიც ბწყინავს და ელავს
ლამაზფიქრებას ვუყიდი ვარდებს,და მთვარე თითქოს მოითხოვს შველას.
სანთელი ბჟუტავს,ოცნება იწვის,ცრემლი ჩამომცვივა მე როგორც სანთელს
ტკივილი ქრება,ვიღაცა მიდის ლამაზ ლოყებას ვუყიდი ვარდებს 
წვიმა წამოვა წამით გაჩერდება ისევ ავატირებ დროს
ცრემლები სანთლის ცეცხლით გაჯერდება მთვარე ისევ შველას ითხოვს.
აი დრო გავიდა ცრემლები დაიღვარა ჩემი კერაც აინთო
ქვეყანა შემიყვარდა ცხოვრება შეიცვალა ცეცხლმა ბუტ ბუტი დაიწყო.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი