ამზეება
სამყარო იდუმალია, სამებისაა ტაძარი, გვიმზერს, ცეცხლი და ალია, ღმერთი ხედვა და წვა არი... რომელმან წყვდიადი ძლია, ჰქმნა ყოელი რაიც არი, ღრმა-ერთის მეგა ძალია, ინებებსა და მზა არი... პოემის არსი აგია: სიტყვა მნათეა მზიური, პოეზიაა მაგია, პოეტი მაგი ღვთიური... მუზა, გრძნობა და არია, აზრი და რითმა ზეური: ღვთაებრივი ზღაპარია, ლექსია თემა ციური... ლექსი ესე ქართულია, ვხატავ თვითერთი ღმრთეება, ხატის ბუნება სრულია, ამეება ასავსება... საწყისი სინანულია, ნულიდან ახლის დაწყება, რწმენა, ერთობა თქმულია: ღმერთის მეობით აღვსება... გონი, გული და სულია, სამთ ერთობაა არსება, მეობა სიყვარულია, მბობს უზეესი ღმრთაება... უცოდველობა ბრძნულია, ერთთ, წმიდათაა უფლება, როს არსება მართულია, სუფევს ღმერთის მეუფება... ამზეება სტიმულია: ღმერთკაციაა ხატება, პიროვნება ჩართულია?! გვირგვინოსანთ ხამს დიდება... 23-04-2019
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი