სიყვარულის მოიისფრო ალი
ცისარტყელებსა ხატავს ტალღებზე და აბრჭყვიალებს წვეთების მძივებს, აელვარებს ლურჯ ოკიანეზე ოქროსფერი მზე ოქროსფერ სხივებს... ზამბახისფერი ნაზი ღრუბლები სათუთ ვარდისფერად აფერადნენ და უკანასკნელი მზის სხივები ცისფერ ჰორიზონტზე გაიფანტნენ... - იისფერად შეიღებაზეცა, აკაშკაშდნენ ვარსკვლავები მზისფრად, ამობრწყინდა თეთრი მთოვარეც და ოკიანე აკიაფდ ვერცხლისფრად... ლურჯმა ტალღებმა აშალეს ფრთები და ლივლივით ამღელვარდნენ ერთად, ოქროსფერი სანაპიროს ხედი ააქათქათეს ქაფებით თეთრად... - მთოვარე ფიფქავს თეთრსა სხივებსა, მგალობელია ცა სიჩუმისა, სილურჯე თოვს სულში სინაზეს და ისმის მუსიკა ოკიანისა... - მზე ოკიანისფრად მოელვარე, ელეგანტური, პეპლისფრთეება, მანათობელა და სხივ-მთოვარე წყლიდან ამოდის ნაზი ღვთაება... მნუსხავს მომაჯადოებელ მზერით, იგ საოცარ-თაფლისფერ-თვალება, სამყაროეთის სიყვარულს მღერის, მისი გული თოვს იდუმალებას... - მის ბაგეთაგან ისმის არია და გულში ბადებს ტრფიალებას, იგ სიყვარულის მეგა ძალია, წმიდა ენერგიით წმედს არსებას... ცეცხლოვან ძალას სპეტაკი სულის, იგ წარმოადგენს თვით საოცრებას, მასთან ერთობა არსების უდრის - სრულყოფილებასთან ამბორებას... - სამყაროები უგალობენ ერთს, იგ ერთი კი ასულიწმიდებას, აიდიალებს მამაცი ქალღმერთს, ქრისტე ადიდებს ჭეშმარიტებას... - ამანთებელი ცეცხლია ქალი,ტრფიალით ნათლავს იდუმალება; სიყვარულის მოიისფრო ალი, გულიდან გასცა ღმერთმა სამებამ... 27-10-2019
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი