ვივა მთა გლორია
სიმამაცემ განგადიდა, ბავშვი იქეც მეომარად; თანაგრძნობის სული გწვრთნიდა, სიმართლემ გშვა ქრისტეანად... მართლმადიდთა ხმად დაირწევ მტერთა ზედა შიშის ზარად, რასაც სახავ მიზნად აღწევ, სიწმიდე გაქვს ხმლად და ფარად... ჩარჩოთა ლეწ - მარადი ძე, რასაც შეწვდ - არც დასიზმრიათ; საოცრებად ანათებ მზე, მეცხრე ცად ფრენ სხივთ არიად... ფრთაძლიერი დიად მცველად, მაღალ სულის - მგე გენია, ვარსკვლავურ ცის დგეხარ მწვერვლად და გალობ - "ვივა მთა გლორია"... - მებრძოლ სულით არ დაეცე, სიყვარული ხატე მარად; უკვდავ ღმერთით შეიმოსე, ამაშია გულის ძალა... სულისა მზე არ წყვეტს ციმციმს, სუფთა გული სიწმიდით ცემს; საკუთარ თავს ვინც ცნობს იცის, მეს სახელად ქვია ქრისტე... ამა მცნების ნების დამცველთ, ჭეშმარიტი იცავს მარად; წმიდა სული შეიმოსე, სიყვარული არის ძალა... 19-03-2020
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი