ანბანთ-ქება
ა-ნგელოზი ქრისტე ღმერთი - თოვს თეთრ ფიფქებს უთეთრესი, ბ-ედისწერის თეთრსა რაშებს მოაჭენებს ბუმბერაზი, გ-ვირგვინოსან მეფეთ-მეფეს შესწევს ძალი უზეესი, დ-იად გრძნობას აფრქვევს გულით შემაზარად სულ-ლამაზი... ე-რთადერთს და შეუსადარს, ყოველივე მას მორჩილებს, ვ-ებერთელა ფრთებით ფარავს სიყვარულის საანგელოს, ზ-ევესური ძალით მართავს სამყაროეთს და სტიქიებს, თ-ვისი ნების უკვდავ სულით ანთებს მუდამ საქართველოს... ი-ბერია სამშობლოა ღმერთების და ქალღმერთების, კ-ავკასიის თეთრ მწვერვალზე დგას ტახტები სულით თეთრთა, ლ-ომგულ სულის მეომარმა, მხედართმთავარმ ქართველების, მ-გეთამგე თეთრ სერაფიმმ შალ - ცეცხლოვანი ექვსივე ფრთა... - ნ-ათელ სულის - თოვს უკვდავი მოიისფრო ცის ამბორებს, ო-ცნებათა შლის იალქნებს იდუმალი იგ ამური, პ-არნასიდან სიყვარულის ესვრის ისრებს ქალწულ მუზებს, ჟ-ღერს მწვერვალზე სიმღერები და მუზიკა საამური... რ-ომ ყოოდეს ვით სამოთხე ყოილების საანგელო, ს-ულმა ქართულმ გაშალა ფრთა ფიქრის ვაჟა-ფშაველური, ტ-იტულოვან ლურჯა ცხენებს მოაგელვებს საქართველო, უ-ფალთ უფალს ხელთ უპყრია ქნარი ვეფხისტყაოსნური... ფ-იფქები თოვენ ნაზ გრძნობებს ღმრთაების უკვდავ გულისა, ქ-არები ქრიან ნებაზე მზის ყოვლადდიდებულისა, ღ-მერთია მზრდელი ყოველთა დანერგილ-დათე-სულისა, ყ-ოვლისმპყრობელი მამაა მეუფე სიყვარულისა... შ-ეიმოსეთ სულიწმიდით, მეუფება მის ქადაგებს, ჩ-ურჩულებენ წმიდანები და ეტრფიან გულანთებულს, ც-ა უგალობს ამზეებას, თოვს სუფევა ღვთიურ ჰანგებს, ძ-ის სიმშვიდეს - ყოლა ძალუძს - სიყვარულით გაბრწყინებულს... წ-მიდა არსს და მარადისი, უკვდავი და იდუმალი, ჭ-ეშმარიტის სიტყვაზედა ფერებს იცვლის რეალობა, ხ-ატი მამის ვარვარებს და ყველგან სუფევს მისი ძალი, ჯ-ვარის ძლევა და სუფევა - შეიმოსეთ მარადობა... - ჰ-ალილუია, იაო იოელ ანე ი ამენ! 12-06-2020
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი