ნაზი პაემანი


ცეკვა და თამაში ვერცხლის ამურების -
ოდეს ცად ენთება თეთრი მთვარე ბადრი:
ულამაზესია ჯადოსნურ ფერებით -
მოღრუბლულსა ცაზე გახსნა
სხივთ ლაჟვარდის...

-

იისფერ ფიფქების ფაქიზად მთოვი -
ნაზი პოეტესა მგონი შემიყვარდი,
შემოსილი წითელ ფურცლებითა მოვის -
გულში ჩამივარდი გაფურჩქვნილი ვარდი...

-

ეს სულის გრძნობაა ამ ტრფობის ალიბი,
რომელიც სპეტაკი ამბორის ფერია;
წაწალს დაგიკოცნო ტუჩები ალუბლის -
მა ნატიფ თითების ალერსი მწყურია...

-

ო ეს ოცნებაა ჩუმი და ლამაზი -
შორით წვა-დაგვაა ანგელთ არჩევანი:
ოდესღაც - ზეციურ ოქროსფერ დარბაზში -
მოგველის უცხო და ნაზი პაემანი...
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი