შემინდეთ ამურს


ვითარ აზიზი სახელი ქეთი,
ვითარ სათუთი სახელი თათა,
ვით სოფიაა მზე საფიფქეთის,
შენმა სახელმაც ისე ინათა...

ო ვინ გამიგებს ამ ცისფერ ბოდვას,
ვაღმერთებ ქეთის და ვეტრფი თათას,
მიყვარს სოფიას ფიფქების თოვაც,
დღიედან მიყვარს ღიმილი ანას...

-

უბრალოდ ეხლა ნაზ და უნაკლო -
ღიმზე მაბოდებს და ამ ნაბოდებს:
მი შეშლილ სულის გრძნობით უმანკო -
გიძღვნით ამბორებს ვით მი ამორეს...

მი მეფა ქეთის , თათას - პანტერას,
სოფიას პირველ ტრფობას გავყავარ,
შენი ღვთაებრივ ღიმილის გამო,
ამ წამს ღმერთივით ყველა მიყვარხართ...

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი