შემინდეთ ამურს
ვითარ აზიზი სახელი ქეთი, ვითარ სათუთი სახელი თათა, ვით სოფიაა მზე საფიფქეთის, შენმა სახელმაც ისე ინათა... ო ვინ გამიგებს ამ ცისფერ ბოდვას, ვაღმერთებ ქეთის და ვეტრფი თათას, მიყვარს სოფიას ფიფქების თოვაც, დღიედან მიყვარს ღიმილი ანას... - უბრალოდ ეხლა ნაზ და უნაკლო - ღიმზე მაბოდებს და ამ ნაბოდებს: მი შეშლილ სულის გრძნობით უმანკო - გიძღვნით ამბორებს ვით მი ამორეს... მი მეფა ქეთის , თათას - პანტერას, სოფიას პირველ ტრფობას გავყავარ, შენი ღვთაებრივ ღიმილის გამო, ამ წამს ღმერთივით ყველა მიყვარხართ...
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი