მი უშენობა


მი უშენობა მონატრებაა მე რომ მაგიჟებს
და ეს სიგიჟე თქვენამდე მომაქვს შეშლილის ფრთებით,
ვერ გაექცევით მი ამბორების ცისფერ საგიჟეთს -
მთელი სამყარო მინდა გაჩუქოთ სულზე ფერებით...

თეთრი ფიფქების თეთრი ბუნება ნაზ სიხარულით -
როგორც ვიცი რომ თქვენთვის უთეთრეს სამოთხეს მოთოვს,
ეგრეთ ვიცი რომ სუყოველთვის ამურულ სულით -
აგინთებთ იმ მზეს სიფაქიზეს და სიყვარულს რომ თოვს...

გინატრებთ ხოლმე და ცად ენთებით მის სილამაზე -
მი სულს ატყვევებს თქვენ ყავისფერთვალთ იდუმალება,
ნაზ ზმანებებად ფიქრებში მქროლი ყოველს ანაზებთ -
თქვენ და თქვენ წამწამთ ცისარტყელების აციალება...

და თქვენი გული, ო თქვენი გული სათუთო ბავშვო -
ო ისე მიყვარს, ო ისე მათბობს ვით თვით სინაზე,
და თქვენი არსი მი არსებაში ო ისე ანცობს -
ვით ანგელოსი გულებს რომ ხატავს ორთქლილ მინაზე...

თქვენს სამყაროს და სულის ნაზ გრძნობებს ო ისე ვჩემობ -
როგორც სიყვარულს ჩემობს მი გულის ქნარის სიმები,
ო ისე ძლიერ და ისე ნაზად მიყვარხართ ჩემო -
როგორც ყვავილებს უყვართ ალერსი მზიურ სხივების...

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი