სონეტი 9
მზიან ლურჯ ღამის ღვთაებავ და წმიდა ასულო - იდუმლად მნათე მანთებთ თქვენო ამურესობავ, თმადალალწნულო გულწაწალო ლერწამ ქალწულო - მიყვარხართ ნაზად მადმუაზელ უნაზესობავ... კოსმიურ მთებზე გდევთ ამური ირმის ნახტომით - ნაზ კამარებით ლაღად მფრინავ ფრთანაზ ნიამორს, და ლურჯ ედემში მგალობელი სულის აღსდგომით - ადამი ევას გჩუქნით ჩუმად ფრთამუქლურჯ ამბორს... მზე შემოსილი გევთ თეთრ ღამეს ლედი ლურჯებში - და გალაქტიკა გულში გიკრავთ სატრფოს სულისას, მთრთოლვარე გრძნობა გეცეკვებათ ნაზ ვალსს ღრუბლებში - და ვარსკვლავები ყვება ზღაპარს სიყვარულისა... იქ ანგელოსნი ჰქრიან ჩუმად ლურჯ ცის ქუჩებში - სად მთვარე გკოცნით ლურჯ პლანეტას ნაზ ლურჯ ტუჩებში...
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი