სიმშვიდის არსი

თვალთ ელანდები თეთრი ქალღმერთი,
რომანტიული, ლურჯი ღამეა,
სულის სიმებზე უკრავს თვითერთი,
რა სიმშვიდეა, რა სინაზეა...

მდუმარ ცის სული - რა ლამაზია,
გულს რომ ქრის ტრფობის ჩუმი ზარია,
მუზიკა - მუზა და პოეზია -
საოცარია გრძნობის არია...

რა სიჩუმეა, რა სიწყნარეა,
მთვარის სიზმარი, ვარსკვლავთ ფიქრია,
ეს ჯადოსნური ცის ზღაპარია,
ფანტელებს ფიფქავს სულში ფიფქია...

ამური უკრავს ოქროს არფაზე -
ოქროს ფრთაებით ფრენენ ჰანგები,
ფრენს ჰარმონია და სილამაზე -
ნაზ სიყვარულის ნაზი ზმანებით...

თრთის სამყარო და ვით საოცრება -
ნოტების ფრთათა უნაზეს შრიალს,
ქალი ოცნება - ქალი პოემა -
ადევნებია მუზიკის გრიგალს...

გულიდან ფიფქავს სულის სამოთხის -
თეთრ ოაზისის ლურჯი ოცნება,
და ტუჩს ადნება უმანკო გრძნობით -
ვით სიყვარული - ვით ამბორება...

ვით სხივთ ალერსი და მოფერება -
ეგრეთ ნაზია სუნთქვა სულისა,
ცით მოვლენილო მშვენიერებავ -
თვით პოემა ხარ სიყვარულისა...

სულნათელ გრძნობით ფრთენი უშლია,
ეს ღვთაებრივი გულის სენია,
რაიც გვაცოცხლებს სიყვარულია -
მღერის შეშლილი ზეცის გენია...

სულის სიმებზე ფრთათეთრ არიას -
უკრავს მთოვარის ფიფქთ ფანტაზია,
მწვერვალთ ფიქრია, ცის სიზმარია,
რა სიჩუმეა, რა სინაზეა...

ფრთაებშესხმული სიყვარულია -
ცხრავე სამყაროს არსობის არსი,
გული შენ ტრფობით დადაღულია -
მუზათამუზავ მეცეკვე ვალსი...