სონეტი 19


სამოთხის ცენტრს მყვავ ფიფქი ცვივა თეთრ სუფევის ხეს -
მის სუნთქვა მანთებს წმიდა ნებით ჯვარცმულის სულის,
სიყვარულის მზე თეთრ სამება ღმერთთაღმერთ ქრისტეს -
ურწმუნოებას არ აიტანს მეუფის გული...

მი დედოფალ ვარდს სინაზით მყვავს სიყვარულისთვის -
მარადმა ბავშვმა მსურს გითხრა რომ სულით მეფე ვარ,
მადმუაზელ ნაზს მწყურის გწამდეთ რომ თქვენ გულისთვის -
გრძნობათ რეალურ სამყაროში ყოვლისშემძლე ვარ...

როს გეხუტები და მკლავებში შენ ჩუმად თრთიხარ -
მისის სინაზევ - მი სამყაროს მაშინ ცენტრი ხარ,
შენდამი მტოლვარ სიყვარულით ჰა გულში გიკრავ -
სატრფო სულისა და ფრთათეთრი მი ქალღმერთი ხარ...

შენ ფრთანაზ სულის ნაპირებთან დავუშვა ღუზა -
მსურს ამურესავ რომ იყო მი მარადი მუზა...

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი