სონეტი 19
სამოთხის ცენტრს მყვავ ფიფქი ცვივა თეთრ სუფევის ხეს - მის სუნთქვა მანთებს წმიდა ნებით ჯვარცმულის სულის, სიყვარულის მზე თეთრ სამება ღმერთთაღმერთ ქრისტეს - ურწმუნოებას არ აიტანს მეუფის გული... მი დედოფალ ვარდს სინაზით მყვავს სიყვარულისთვის - მარადმა ბავშვმა მსურს გითხრა რომ სულით მეფე ვარ, მადმუაზელ ნაზს მწყურის გწამდეთ რომ თქვენ გულისთვის - გრძნობათ რეალურ სამყაროში ყოვლისშემძლე ვარ... როს გეხუტები და მკლავებში შენ ჩუმად თრთიხარ - მისის სინაზევ - მი სამყაროს მაშინ ცენტრი ხარ, შენდამი მტოლვარ სიყვარულით ჰა გულში გიკრავ - სატრფო სულისა და ფრთათეთრი მი ქალღმერთი ხარ... შენ ფრთანაზ სულის ნაპირებთან დავუშვა ღუზა - მსურს ამურესავ რომ იყო მი მარადი მუზა...
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი