გრძნობა იდუმალი

მზიანი ღამის ფიფქთ მთოვარე მთვარის მაგია ,
ცრემლში მცურავი რომანტიკა და ნოსტალგია ,
წითელი ღვინო - ცეცხლით სუნთქვა - გრძნობის არია ,
ბახუსის ფრთების მზიური წვით ქუხ გივარგია ...

აბობოქრებულ და ცეცხლოვან თავისუფლების -
შორეულ ცაზე კვლავ დაჰქრიხარ თეთრი რაშებით ,
ისევ გრგვინავ და ღვთაებრივი იდუმალებით -
კვლავ საკუთარ თავს და ღმერთს გევხარ სულის წამებით ...

ოდეს ხარხარებ უთქმელ სევდით როგორ იწვიხარ -
ან რას ღაღადებ თეთრ ფიფქების აღადავებით ,
ო ვინ რა იცის მარტოსული რისთვის იღწვიხარ -
თეთრი სიცილის უმწუხარეს ახახავებით ...

ზღვის გული სრული სიმშვიდისას რაზე ფიქრობდა - 
ლურჯი ღრუბელი ცაზე ელვით რაებს ამბობდა ,
სული გრიგალი გამუდმებით რად ბობოქრობდა -
მთაზე ლურჯ ცეცხლთან რა იციან რას თამაშობდი ...

ცეცხლოვან ფრთების უზენაეს ფიქრთ მწვერვალებით -
შენ სულით ბრწყინავ და წყვდიადის კარიბჭეს ლეწავ ,
ნეტავ იცოდეს კაცთა მოდგმამ შენი თვალებით -
რა სიმაღლეთა სისაოცრეს გულებში თესავ ...

მხატვარი ბავშვის წვით მხედვარი გაქვს ფანტაზია -
მიიწევ წინ და ჩუმი ქუხვით სივრცეს მაცხოვრობ ,
კამარას არტყავ მთის არწივი თეთრ კავკაზიას -
მიწაზე დიხარ თუმც მეცხრე ცის მწვერვალზე ცხოვრობ ...

ო ვინ დაიტევს შენს დიდებას მაღლით ქადებავ -
სასუფეველის ლივლივში ვინ გადასახლდება ,
ოქროს ქალაქის ბრწყინვალ გრძნობის გამოცხადებავ -
ო ვინ ატარებს სიყვარულო შენ მნათ სახებას ...

-

ფრთაოქროსფერი ანგელოსი მეფა ცარიცას -
თმების ჩანჩქერი - მწველი მზერა და ზე სახება :
გათოვს თვალებზე უკვდავების იმპერატრიცას -
წმინდა ნატურა და მზიური ნათლის ხატება ...

მთელი არსების სულმომცველი ცეცხლის აისი -
ისაა შენი სიყვარული და აღტაცება ,
გლიცინიების ლურჯ თოვაში შენ გინდა მისი -
ხელთ ატაცება და კარუსელთ ცად გატაცება ...

ციურ გრძნობათა პოეზია - შორი მუსიკა -
და მიუწვდომელ სულის ფრთების წმინდა ამბორი ,
ო როგორ იწვი სასუფევლის როს თოვს კლასიკა
და სიყვარულის ჰანგი არის ყოვლის ავტორი ...

უზენაესი სიწმიდეთის სულით ნალესი -
თოვლი მოვიდა და უეცარ სევდით დაები ,
როგორ გწყურია ესთეტ გულის წმინდა ალერსი -
კვლავ გაწამებენ სიყვარულის თეთრი ფრთაები ...

ო ვინ ატარებს ამდენ მწუხარ უთქმელ სიხარულს -
ო ასე ვინ სდევს მიჯნურთ წესს და იისფერ მიზანს ,
ან ერთგულებას - ან ოცნებას - ან მწველ სიყვარულს :
ამდენი ხანი ფრთათა ჯვარცმას ასე ვინ იტანს ...

რაა ნეტავ მსგავს მწველ სასჯელზე ზე სისასტიკე ,
არა აქვს ბოლო წმინდა გრძნობით ამ ნაზ წამებას ,
რისთვის მანახე ღმერთო ჩემო ეს სისპეტაკე -
ამ ჯოჯოხეთში როგორ ვზიდო მსგავსი სავსება ...

უსიხარულო სიყვარულის მკლავს მე მზერანი -
შეყვარებული ამ გრძნობაზე გულით ვინა ხართ ,
ვისაც გაწამებთ კიდევ ქვეყნად ეს კაეშანი -
მთელი არსების მკივარ სულით მე თქვენ მიყვარხართ ...