გასწი მერანო


ადგას ნათლისა შარავანდედი მარად მეომარს უკვდავად მსუფევს -
მიწა კვარცხლბეკად და ცა ტახტად აქვს და ღრუბელთ ხელით აწყვიტავს ელვებს ,
მგე მასხამს მხრებზე ოქროს მანტიას გულგვირგვინოსან თეთრსა მეუფეს -
ალის-ფაფრიან ცეცხლოვან მუსტანგს მი თეთრი სული ცაზე აგელვებს ...

გასწი მერანო უსასრულების - შენსა ჭენებას არ აქვს საზღვარი -
გარდაიარე ცხრა მთა და ცხრა ზღვა - რომ ყველგან ვუგოთ ღმერთს სალოცავი ,
შენს გრგვინვით ქროლვას ყიჟინით ყვება თავგანწირული შენი მხედარი -
გასწი მერანო რომ უკვადავების ცას შევაწყვიტოთ რწმენის ვარსკვლავი ...

თეთრმა გიორგიმ დასაბამის გველს მსურს შუბი ჩავსცე ცეცხლის ხახაში
და საქაჯეთის შავი ციხიდან მსურს გამოვიხსნა ცის პატარძალი ,
მსურს გავათენო ქართული სული ძველი დიდების ოქროს ხანაში ,
გასწი მერანო - შენს მხედარს ელის - ო რა ხანია - მზე ამორძალი ...

რომ გავაღვიძო მზიურ ამბორით მზეთუნახავი მიძინებული ,
რომ სულით მიცნოს მარადი საქმრო და უკვდავების მხნე უფლისწული ,
საქართველოს ცას რომ უგალობდეს სვეტიცხოველი გაბრწყინებული -
გასწი მერანო რომ გავიტაცოთ ციურ ქორწილში ქართვლის ქალწული ...

ქართულ ცას თავზე კვლავ რომ მოადგეს თეთრი დედოფლის შარავანდედი 
და რომ ვეცეკვო მარად ამორძალს ნაზ სიყვარულით ცისფერი ვალსი ,
მარადისობის თეთრმა მხედარმა ციდან რომ ვთოვო თეთრი ვარდები -
გასწი მერანო რათა დავიპყროთ ზეცა და მიჯნურთ სისრულის არსი ...

რომ უკვდავების ღვთიურ სუფევის უიდუმალეს მივწვდეთ ბუნებას
და სულით ვერწყათ სასუფეველის დაუსაბამო მარადისობას ,
სრულ სიყვარულით რომ შევუერთდეთ აბსოლუტ სულის გულის გონებას -
გასწი მერანო რომ ვეზიაროთ ცის საიდუმლო სულთა მისნობას ...

რათა შევიცნოთ ყოვლადსრულყოფილ კეთილ და ბოროტ ღმრთეების ნება
და სრუვქმნათ სულში ორი ბუნება სიმართლით მოქმედ იდუმალ ღმერთის ,
რათა დავიცვათ უშაითანეს პრინციპით მებრძოლ მეომრის ცნება -
გასწი მერანო მარად მიზნისკენ ყოვლისმპყრობელი მარად თვითერთის ...

ორლესულ მახვილს გადაღლილს ბრძოლით ჭეშმარიტების ასამაღლებლად -
ფრთები შეასხი თავდადებული შენი მხედარის ამ ამბოხებას ,
გასწი მერანო წინ უშიშ ქროლვით რომ ეშმაკების ასაოხრებლად -
მოვთოვოთ ცეცხლი იქ სადაც ყვავის ზეცის გმობა და ამაოება ...

ჩემი გრძნობები გრიგალის ფრთება - მუდამ მძლავრი და სულბობოქარი -
სტიქიონურსა ურწყე ზღვის ღელვას და მიმართე იგ ქაოსთ პყრობისკენ ,
ჯვარზე გაკრულის თავდავიწყებით შენ მოგენდობა შენი მხედარი -
ჩემო მფრინავო - გასწი მერანო - ხელთა მამაცურ შეშლილობისკენ ...

როდის ყოფილა ჩვენ გავურბოდით სიყვარულისთვის ტანჯვას გინ ბრძოლას -
მხდალი გაურბის მთვარის ბნელ მხარეს სისუსტეების დასაფარავად ,
რათა შევიცნოთ სულის უზღვრობა და დავეუფლოთ გიჟურსა ლტოლვას -
გასწი მერანო სისრულისაკენ ყოველი არსის დასალაშქრავად ...

უკვდავებისა ცისფერ ამბორით სული შთამბეროს რომ სიყვარულმა
და რომ მარადის სულებს ვუძღოდეთ მზიურ ნათელის სათავისაკენ ,
მატრიარქალურ ჯვარის მტვირთველმა სამსჯავრო თოვოს რომ შენ არულმა -
გასწი მერანო ცეცხლოვან ქროლვით მარადიული სიცხადისაკენ ...

მდაბალი გულის სულის სიმაღლეს ეტრფის უკვდავად შენი მხედარი -
გასწი მერანო სიფხიზლისაკენ - არ დამავიწყო ღვთიური სჯული ,
მტერთ სიძულვილით და სულით მოყვასთ ზე სიყვარულით მუდამ მთრთოლვარი -
შემინარჩუნე მღვიძარ წვა-ხედვით მართლმადიდებლის მეფური გული ...

რომ გამოვიხსნათ ქართული სული და მოვიპოვოთ თავისუფლება -
მარადის ომი მოგვიწევს ბნელთან ულმობელი და შეურიგალი ,
რათა გავშიფროთ სატანის სიღრმე და მასზედ გვქონდეს ძალაუფლება -
გასწი მერანო გზებზე თარეშით რომ მტერს დავეცეთ როგორც გრიგალი ...

ღვთაებრივ ნების ცეცხლის თასიდან შევსვათ ქარიშხლის აბობოქრება 
და სტიქიური ცეცხლოვან რისხვით მოდი წავლეკოთ ეშმას შეკრულნი ,
გასწი მერანო სინათლისაკენ და მებადურის სცან ოქროს ცნება -
მნათობის გაშლილ მზიურ ბადეში რომ მოვაქციოთ ზეცის რჩეულნი ...

გრგვინვა-გრიალით - გააპე სივრცე - ჰკვეთე წყვდიადის შავი ბურანი -
რომ გზა ვუკაფოთ ცით თანამოძმეთ ზეციურ ოქროს ქალაქისაკენ ,
წინასწართქმულის ვაფრინოთ მაცნედ სიბრძნით განთქმული თეთრი ყორანი ,
რომ ღმრთით შევიქმნათ მზიურ ხატებად გასწი მერანო სიმართლისაკენ ...

რომ გამოვიხსნათ მტრის კლანჭებისგან მეფა ღვთაება მზე ეკლესია -
ჭრელ გველეშაპებს ხახაში ჩავცეთ წყევლით და რისხვით სიმართლის შუბი ,
კოსმოსი ძრწის და მოალს ღრუბლებზე დიდების ღმერთი მეფე მესია -
გასწი მერანო - გზა მოვუსწოროთ - გულებში ვანთოთ ღვთიური შუქი ...

სულიწმიდისა საუნჯეთაგან მადლი ვთოვოთ და მონანულთ ვუხმოთ -
ღვთიურ ქორწილში მოწვეულთათვის სიყვარული და ტრფობა გავიღოთ ,
რწმენით შევმოსოთ შეუმოსელნი და იმედის მზე სულში ავუნთოთ -
გასწი მერანო სიწმიდისაკენ ძლევის სახელი რომ ცად წავიღოთ ...

სავსეა ქართულ სულ-უძველესი წითელი ღვინით ცეცხლის თასები -
შენთვის გრგვინავენ მრავალჟამიერს სიწმინდით მთვრალი სამშობლო მთები ,
უსწორო იყოს შენი აფრენა - შენ გიგალობენ ანგელთ დასები -
გასწი მერანო უკვდავებისკენ რომ ცეცხლოვანი გაშალო ფრთები ...

თავი და ბოლო იტყვის : გიორგის - ჩამორეკავენ როს ცის ზარები ,
და ოდეს სულით მარადისობის ცეცხლოვან სხივთა დავიწყებთ თოვას ,
ცა დააქუხებს როდესაც ჩვენთვის მეფურ სიმღერას გაუკვდავების -
აბსოლუტურად ყველა ქართველი ჩემო მერანო ჩვენ ხატთან მოვა ...

კვლავ შორეულსა და თვალშეუდგამ ხილვებსა ხედავს შენი მხედარი -
ჩემო მფრინავო - გასწი მერანო - რომ ყველგან ვუგოთ ღმერთს სალოცავი ,
გასწი მერანო უსწრაფეს ქროლვით - შენსა ჭენებას არ აქვს საზღვარი ,
გასწი მერანო რომ უკვდავების ცას შევაწყვიტოთ რწმენის ვარსკვლავი ...

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი