სიყვარულის სულს


პოეტ ღმერთს ქვეყნად აანგელება -
ნაზ ფრთების ჯვარზე გაკვრად უჯდება ,
მთვარეულ სულის იდუმალება 
და სიდიადე ამ ლექსს უხდება ...

ღამის ღვთაება დათრთის სივრცეში -
ქნარზე სიჩუმის უკრავს მუსიკა ,
ლურჯი სინაზის ოკეანეში -
ვცურავთ ლივლივით მე და მისტიკა ...

გულში ფაქიზი სიმშვიდე სუფევს -
და სათუთ თრთოლვით აფიფქავს სიმებს ,
მისტიკა თვალებს ნაზ ხილვებს უსევს -
მზიანი ღამე სულში ციმციმებს ...

მწველი ვით სატრფოს სახის ნათება
და ნაზი როგორც ცრემლის ამბორი ,
ვით სიყვარულის სულით ანთება -
ისე თრთის ირგვლივ მუზიკა შორი ...

ხმების წიაღში ცისფერ ჰიმნებად -
შეერთებულა და ადის ცამდე :
ჰანგი შექმნილი ღვთის სადიდებლად -
ადიდებული სიყვარულამდე ...

ვერცხლის მშვილდიდან მთოვარე ისვრის -
ვარსკვლავურ ზღაპრებს ნაზი ციალით ,
სულის მიღმიურ დუმილში ისმის -
ანგელოსების ფრთების შრიალი ...

ლურჯი გალობა აწყდება ბაგეს -
ფრთები უშლიათ ლურჯ სერაფიმებს ,
მნათე შლის ცაზე ვერცხლისფერ ბადეს ,
ზეცა სულს ათოვს ოქროსფერ წვიმებს ...

ოქროსფერ ნოტებს ა-ცა-მღერებენ -
ამურესები ოქროს არფებზე ,
სამოთხის ჭიშკრებს ჩუმად აღებენ -
ქერუბიმები ლურჯ ცისკარებზე ...

მთოვარე ტკბება მზესთან პაემნით -
ზართ რეკავს წამი უცისფერესი ,
სულში ციაგობს ნაზ ბრწყინვალებით -
ქრისტეს სასახლე - უმზისფერესი ...

ციდან სინაზე ლოცვად იღვრება -
და ვით ხატის წინ მთრთოლი სანთელი :
ო ღვთაებრივი ცეცხლით ივსება -
იწვის ამ გულში ახლა ნათელი ...

როგორც ცისკარი სხივთა არულით -
ზეცაზე სულის ავარსკვლავებად :
შემოდის სულში მზე სიყვარულის -
და იბადება ნაზ უკვდავებად ...

რეკავს ოცნება ძველ სამრეკლოსი 
და ცას უგალობს ნაზი მთიები :
ყველა ქართველში შვი ანგელოსი
და უთეთრესი შეაბი ფრთები ...

სინაზით სავსე აჩუქე გული 
და წმინდა გრძნობით უნთე არსება ,
რომ სისპეტაკით ყვაოდეს სული 
და მზეთ ემსგავსოს მათი 'ხატება' ...

ნახტომს ირმის და ცის ნიამორის -
გალაქსურ ტბაზე ვალსის მცეკვ გედებს :
აჩუქე სხივთა ნაზი ამბორი -
სული შთაბერე გულის ცის ხედებს ...

ია-ვარდებს და შროშან-ზამბახებს -
უნაზეს პეპლებს და სპეტაკ მტრედებს :
მგალობელ ბულბულთ და ცისფერ ბაღებს -
მზევ მადლი თოვე უცისფრეს ედემს ...

ოქროსფერ სულის ამომზევებით -
მიუალერსე და ააყვავე ,
ო სიყვარულო შენ უკვდავების -
ხარ სულმზიური ყოვლის სათავე ...

მთელი სამყარო შენს გულში ყვავის -
შენ კიდე კაცის გულში ეტევი ,
შენ სულკოსმიურ გევხარ ლურჯ ყვავილს -
რომელიც აფრქვევს სულნელს სუფევის ...

სულით მიჯნური ცეცხლის ფრთაება -
აღმერთებ სპეტაკთ იდუმალებას ,
მზევ შვი სულნი ვინც ქალში ღვთაებას -
ღმერთკაცურ გულით ეთაყვანება ...

მეფურის მეტრფე ქალწულ ქალღმერთთა -
ღვთიურ მშვენებით ცაზე ანთება ,
ო მეც მანახე მი გულის ღმერთას -
ღვთაებრივ სულის ნაზი ნათება ...

ახატე სულში მზე მეფას სახე -
რომ მექცეს ხატად და ნაზ ზმანებად ,
დიდება ღმერთო შენს მარად სახელს
და შენი გულის წმინდა განგებას ...
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი