აი ია (პატარებისათვი)

გამარჯობათ, მეგობრებო!
მოგილოცავთ ამ დღეს მზიანს,
ყველამ ერთად შემოვძახოთ:
აი ია, აი ია.

თვალები რომ ლამაზი აქვს, 
კაბაც ლამაზი აცვია,
მართლაც რომ მშვენიერია,
ნეტავ ვიცოდე, რა ჰქვია?

მორცხვი, ლამაზი, ნარნარა,
მის ირგვლივ ველ-მინდვრებია,
სიკეთე ხარობს, ბოროტნი
მისი სურნელით ქრებიან.

მისი სინაზე გვატყვევებს,
ჩიტებიც მისთვის მღერიან,
რუს წყალი, წყარო ანკარა,
წყურვილს უკლავენ ვნებიანს.

დედაენას რომ გადაშლი,
ცოდნის კარია ღია,
პირველი ასეო-ბგერები,
ეს არის აი ია.

დედაენა და სამშობლო,
ეს ჩვენი ქართულია,
რასაც პირველად ვკითხულობთ,
ეს არის აი ია.

ეს ჩვენი დედაენაა,
ტკბილი და აღმაფრენაა,
ჩვენი სამშობლოს გულია,
მიწა-წყლის სიყვარულია.

წიგნი და ვაზის ფესვები,
გრძნობის მორევში ვეშვები,
ეს განძი ჩვენი ჰობია
და ჰობი იაკობია.
                             გულნარა ჟღენტი