ყაიმი

– გამარჯობა, შეუკვეთავთ რამეს?
– გამარჯობა, დიახ, ორი ყავა.
მერე მზერა ისევ შენ ღიმილზე… 
და ტუჩებზე ჩემი კოცნის ლაქა.

– თავს როგორ გრძნობ? 
კვლავ არ გეყო ძილი?
მომიყევი უფრო მეტი შენზე.
(იღიმი,და  თვალს აპარებ დაფას)
– ჩემი სვლაა… მხედარი ც6-ზე.

წამიერი აფეთქება ვნების… 
შენთან ერთად დროც რა მალე გავა.
წვიმის თქეში და ასფალტის სუნი…
– უკაცრავად… აი, თქვენი ყავა.

– დარჩი ჩემთან, თუნდაც მხოლოდ ლექსად,
რომ დავძლიოთ ერთად ყოფნის შიში.
მაპატიე… მგონი, ჩემი სვლაა 
– დედოფალი ე3-ზე და ქიში.

– კარგი… იცი, ჩემი წასვლის დროა. 
ნუ ავყვებით არარსებულ კამათს.
ვერ ვიქნებით ერთად და ვერც ერთნი… 
ვერ ავცდებით გარდაუვალ შამათს.