ახლა, დაჭმუჭნულ ფურცელივით, ცარიელი ხარ. მე შენს მაგივრად, შენ ტკივილებს ვითმენდი წუხელ. იცი, ვეღარ ვწერ შენზე ლექსებს, რადგან ძილის წინ, ჩვენ საიდუმლოს, შენი ოთახის ჭერს აღარ უმხელ.
მასალის გამოყენებისთვის, დაუკავშირდით ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2025
0 კომენტარი