ისევ სიტყვები


და ზღვაც ღელავს
სანაპირო წუხს,
მზე იშრიტება
ცა კი ისევ დუმს.
ეს ზღვა ღელავს
აფრიალებს ტოტს,
ტალღაა ნეტავ
შორს ბავშვს რომ იხმობს?
და ზღვაც ღელავს
და სახე შენი,
ან რატომ ღელავს
დღედაღამ გველის
ეს ზღვაც ხომ ღელავს
რად გინდა სხვა,
აქ ყველაფერი
ხომ უკუნეთს ჰგავს.
და ზღვაც ღელავს
აწყდება კარს
წყალია სხვაფერი
გაქცევა რას შველის.....

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი