ჩამოუხვრჩიათ თავი შგრძნებებს


ჩამოუხრჩვიათ თავი შეგრძნებებს,
ალალ ღიმილებს..
აქ, ჩემს ეზოში ,
თუთის ტოტებზე
 ჩამოუხრჩვიათ თავი ტკივილებს
ვენახზე ობლად შერჩენილ დარდებს 
ცრემლები პირზე შემოჰყინვიათ..
ნოემბრის ამინდს 
მთიან სოფელში
 ალალ შეგრძნებებს აღარ ჰყიდიან ..
ზამთრისპირს ყველა ფოთოლი ჭკნება ,
ოცნებად ჩემი სიზმრებიც მიაქვთ
მიდიან შორი უმთვარო გზებით
 და მოსახედად ვეღარ იცლიან ..

მინაჩამსხვრეულ სარკმელში ისევ 
ჩემი ბავშვობის სურათი მოსჩანს ..

28/11/2018 /გ.უ/

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი