MORVIUS
ზღვარზე ვდგავარ — უცნობია ეს არეა, უკან წვიმის სუნი მომსდევს, ცისარტყელის ფერებია. ზურგს მზის სხივი მითბობს — თან წარსულის ჩრდილი მიმაქ, მაგრამ წინ ხომ სიბნელეა… გავჩერდი. ზღვარს ვუყურებ — ვფიქრობ: თუ წავედი, გამომყვება კი ეს სითბო? რომ, დავკარგო და ვერ მიპოვოს მზისმა სხივმა — მერე რა ვქნა?.. და შევიცანი — თურმე მე ეს გზა. ნაბიჯ-ნაბიჯ მივუყვები, ფიქრი დამდის, სიბნელეა… აღარ ვიცი უკვე რა ვქნა. და ჰაერში, ელვასავით დაჰკრა — მე სიკვდილის სუნი მეცა. საით მიდის, ნეტავ, ეს გზა?..
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
0 კომენტარი