ჭიშკარი ჭრიალებს
წვიმს, თქორია! და იმ დროს, როცა ვერაფერს ვიზამ, ჭიშკარი ჭრიალებს. მე შენ მგონიხარ, და ყველაზე ძვირიან პერანგს ვიცვამ, უკვე დედამიწა ჩემთვისაც ტრიალებს. წვიმს. თითებს ვაკაწრინებ სიმს. მე ვიცი, რომ აღარ მოხვალ... საერთოდ აღარ მოხვალ... ჩემი ეზო იმოსება სიმარტოვით, და სიცივით, ჭიშკარი ჩუმად, უწყვეტად ჭრიალებს... ისევ შენ მგონიხარ. და მეგონები. 2 იანვარი, 2022წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
0 კომენტარი