რა-(დ)?
რად მალოდინე... სად მატარე... უშენობაში ვნატრობ მიწის ლოგინებს. ყველა დღე გაქცეოდეთ ნეტავ, ამ თვალებს. ისევ მანდობდე ნეტავი, ფიქრებს. ყინული, მხოლოდ ყინული, გრძნობა არცერთი, გადაკარგული, და ვერ-განხილული, ეს შეგვრჩა მე და წიწვებს. სამყაროს ფანჯრებმა, დამიმალეს წარსული. აღარ მესმის გულის ფეთქვა. თოვლიან ქუჩებში უშიშრად გეძებდა, ყრმა, შარვლიდან პერანგ-ამოჩაჩული. დღემდე დაგეძებს. 21 იანვარი, 2022წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი