ჩავდივარ მეტროში, და ყველა გაჭირვების სახლის ეზოში, მუშა კაცები დაღლილობისგან გაყინულ ჰაერს, კბილებში ტეხავენ, და ცრიან. და დასვენებას, ხვალინდელი დღის იმედში ცვლიან. 7 მარტი, 2022წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2025
0 კომენტარი