სალამი, ნახვამდის
უმოსაცდელო გაჩერბაზე ვეძებ მოსაცდელს, და მთვარეზე მეტად აგვიანდება ავტობუსს. ვეღარ დავიტოვებ რამეს, გამოსაცდელს, ჩემი სული აქ წუხს. *** სევდა აწვება თვით მწუხრს, მე კი უკვე ავტობუსის გადიდღნილი ფანჯრიდან ვუცქერ, მსხვერპლის გარეშე გეჰენია როგორ დუღს. 15 მარტი, 2022წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
0 კომენტარი