once upon a time, I began to bloom

დაორთქლილ დუშ-კაბინაში მოკუნტული ვზივარ,
და სიმართლე გითხრა,
ვეღარ ვტირი,
ემოციების დამტევი ზურგი ჩემი,
მშრალია. 

თან რაღაც მაკლია,
აჰ, ხო, ჩემი ტვირითი.
(რომელიც მხოლოდ სევდით მფარავს და მაქათქათებს, მე ვხდები ზვირთი). 

*** 

ჩემს მაგივრად,
დუში ცხელი ცრემლებით ტირის. 

სიცარიელის მკბენარა ხალათი მაცვია,
და ვხედავ,
როგორ დამისკდა ყველა ნორჩი კვირტი. 

*** 

იტირე,
გულო! 

... 

იფრინე,
წარსულო,
წარსულო ჩემო, დაჩაგრულო,
მკერდში ჩაკრულო... 

*** 

გამაპე,
ჩემო ცულო,
მოწყენილობით დამშრალი მე, ზღვა,
სევდით მაინც ამავსე.



19 მაისი, 2022წ.