painting your name on the walls

მან რა იცოდა,
რომ ცრემლსადენი გაზი წვეთ-წვეთად, თვალებში მცვიოდა,
როცა მისი მზისებრი ღიმილით, 
სხვის სახლში,
სხვის სახლში,
სხვის სახლში, 

სხვის... სახლში... 

თბილოდა. 

*** 

ერთი გამოსათხოვარი წიგნად მექცა,
და შენი ხმა საწვიმრად მეცვა,
ყოველდღე,
თუმცა სახლში მაინც დამბალი მივდიოდი. 

*** 

ნეტავ ჩემს სათქმელს, სადმე, 
საფოსტო ყუთში დავტოვებდე. 

თუმცა მაინც, არავინ გვეყოლებოდა,
მაცნე,
არც შენ, არც მე. 

ახლა კი დროა,
ჩემი დაგროვილი მეწყერიც,
თავდავიწყებით ჩაგორდეს.




30 მაისი, 2022წ.