ყველაფერი ხდებაო, ამბობენ!
სათვალის მინებს წვიმა მიბურავს, თუ ჩემი ხვნეშა, ვეღარ გავიგე, ვერა... ცოტა ხანში უმოწყალო ბადრაგი, სიზმრების დერეფანში გასასვლელ კარსაც მიმიხურავს. *** შენი ერთი სიტყვა ნოველად ვაქციე, და ჩახუტება - ჩემს ცხედარზედ ბოლო შეხებად. *** სოფია, სოფია, დამღვარე, დამაქციე! ჩემი დოქისთვის, შენს გარდა სხვა ღვინო აღარ მემეტება. 14 ივნისი, 2022წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი