ყველაფერი ხდებაო, ამბობენ!


სათვალის მინებს წვიმა მიბურავს,
თუ ჩემი ხვნეშა,
ვეღარ გავიგე, ვერა... 

ცოტა ხანში უმოწყალო ბადრაგი, 
სიზმრების დერეფანში გასასვლელ კარსაც 

                                                მიმიხურავს. 

*** 

შენი ერთი სიტყვა ნოველად ვაქციე,
და ჩახუტება - ჩემს ცხედარზედ 
ბოლო შეხებად. 

*** 

სოფია,
სოფია,
დამღვარე, დამაქციე!
ჩემი დოქისთვის, 
შენს გარდა სხვა ღვინო აღარ მემეტება.




14 ივნისი, 2022წ.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი