the opposite of my expectation was pointless
ჩემი გულის დანგრეულ მეგაპოლისში, მევე დავძრწოდი, როგორც დაცემული იმპერატორი კონსტანტინე. გამო, გამო ჩრდილში, ბედნიერო თავო ჩემო, ბოლო დღეებს გაუგე გემო... *** და მე მინდოდა თავმდაბლად მეცქირა ჩემი ეზოდან აისისთვის. ...მაგრამ... იმედის ზღვათა დაშრეტილ-დალეულს, აწ უკვე ყველაფრის მცოდნეს, აღარ-არეულს, ბოლო ლოცვაღა მიტრიალებს თავში - "ღმერთო, ცოდვით და სევდით დამბალი კვართი ჩემი, გასაშრობად შენ მაინც გაფინე." 2 ივლისი, 2022წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი