she feeds off my sorrow


თათრის ქალმა თუმნისოდენა 
მწვანილი მომყიდა, 

და მისი ასაკი,
მისი ღიმილი,
და გადავლილი მის ზურგზე, 
ყოველი ვარამი, 

თეფშ ლობიოში ვიგემე. 

*** 

როგორც ყოველთვის,
ისევ მწარედ გამომხედნა,
ჩემმა და ჩემი ცხოვრების გაორებამ. 

რომანტიულად განამწარებმა,
სულმოუთქმელად გადავირბინე გორები. 

ჩვენმა ყოველმა შეხვედრამ
სულ მთლად გამომშიგნა. 

ადამიანობა აღარ შემრჩა.


11 ივლისი, 2022წ.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი