she feeds off my sorrow


თათრის ქალმა თუმნისოდენა 
მწვანილი მომყიდა, 

და მისი ასაკი,
მისი ღიმილი,
და გადავლილი მის ზურგზე, 
ყოველი ვარამი, 

თეფშ ლობიოში ვიგემე. 

*** 

როგორც ყოველთვის,
ისევ მწარედ გამომხედნა,
ჩემმა და ჩემი ცხოვრების გაორებამ. 

რომანტიულად განამწარებმა,
სულმოუთქმელად გადავირბინე გორები. 

ჩვენმა ყოველმა შეხვედრამ
სულ მთლად გამომშიგნა. 

ადამიანობა აღარ შემრჩა.


11 ივლისი, 2022წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი