can I be free now?

ვერ მოვიცილე 
წარსულის განწირული კვნესა. 

იგი უცნობ ჩიხებში დამყვება,
მამაჩემის სიტყვებივით, 
ყველგან დამსდევს. 

*** 

ცარიელი თვალებით ვაშტერდები ხალხს,
და მეტროსადგურთა კედლებზე გაკრულ ცარიელ სარეკლამო აბრებს,
რომელთა სინაცრისფრე ბოლო ვახშამივით მჭამს. 

და მათ ვუტოვებ იმ წყეულ ამბებს. 

ვაი მაგათზე ლექსის დამწერს...


16 ივლისი, 2022წ.