can I be free now?
ვერ მოვიცილე წარსულის განწირული კვნესა. იგი უცნობ ჩიხებში დამყვება, მამაჩემის სიტყვებივით, ყველგან დამსდევს. *** ცარიელი თვალებით ვაშტერდები ხალხს, და მეტროსადგურთა კედლებზე გაკრულ ცარიელ სარეკლამო აბრებს, რომელთა სინაცრისფრე ბოლო ვახშამივით მჭამს. და მათ ვუტოვებ იმ წყეულ ამბებს. ვაი მაგათზე ლექსის დამწერს... 16 ივლისი, 2022წ.