გინდა გადმოგხედო?


იმდენი ვწერე...
იმდენი ვწერე...
იმდენი ვწერე... 

რომ...


ჩემი ჩვევები... 

მომენტები - უეცარი გადახვევების... 

და მოგონებები - ცივი გამოხედვების...


...ერთად მეძგერნენ, 

და მკერდზე ზანტად მიმესვენნენ. 

*** 

სანამ კიდევ ღრმად შეიყვან ჩემს გასაცოდავებულ ტყავში ნემსებს... 

შენც მომეჩვენე... 

ვით სინორჩის ასაკში მიჯღაბნილი სვირინგი, 

სხეულზე სამუდამოდ მიმესვენე. 

(გთხოვ, ეს არ ქნა). 

*** 

ოთხო ლურსმანო ჩემო,
მიმეჭედე, 

როგორც ფრესკა ახლად ნაწერი,
ნაზად და სამუდამოდ
მიმაფინე საკურთხევლის კედელს. 

(გთხოვ, ეს არ ქნა).



21 ივლისი, 2022წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი