სადმე არ დამეკარგო!

დანამულ გზას ძლივსღა ემჩნევი,
ჩემო სპეტაკო,
თეთრო ისარო...
ჩემო წელში მოხრილო! 

*** 

როგორ მინდოდა,
რომ წვიმის ცხარვე ნაკადს გადაერეცხა ჩემი ეჭვები... 

როგორ მინდოდა,
რომ ჩემითვე არ ამეყარა გზები... 

*** 

სადმე არ დამეკარგო!


27 ივლისი, 2022წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

@ კონტაქტი