ჭაღარა ოცი წლის ასაკში
ნაცრისფერი კიბეები ხან ჭიშკარში თვალცრემლიანს გამიყვანენ, ზოგჯერ ჩემს ოთახამდე ზამთრის ტანსაცმლით დატვირთულს ამიტანენ. *** ჩემი აივნის კიბეების ფერი ვხდები. თუმცა არაფერი მეტყობა, არავისთვის არაფერია შესამჩნევი. *** ამ დანაოჭებულ, ყვითელ სახეზე ტრამვათა ლეგიონები დაძრწიან. მეძებეთ ჩემი რომელიმე აშლილობის ტრამალთან! მიპოვნეთ მიფლული ჩემი მომავლის გვამთან. 11 სექტემბერი, 2022წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი