life of a daydreamer


მწვანე მინდვრიდან ზემოთ ვიყურები,
და უკმაყოფილოდ ვადევნებ თვალს
ცაში მცურავ, გამხმარ ფოთლებს. 

*** 

დროის ეფექტის აღარ მწამს. 

უმიზეზო სევდით,
შფოთვათა სეტყვით
დასველებული და გადაღლილი,
ხელში სამართებლით დავდივარ,
და არ ვიცი, რას ვიმუქრები. 

და ბოლოს ამ ყველაფრით ვიმურები.


15 სექტემბერი, 2022წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი