ქარი თხელ პერანგს მახევს


ამ ზაფხულს ვერაფერი გავუგე. 

ვზივარ სკამში გამართული წელით,
და ყველა ფოტოს უღებს ჩემს ჭმუნვებს. 

არავინ შემარჩენს 
არც თავისუფალ წუთებს,
და არც პოეზიის მწუხრებს. 

*** 

გახურებულ მკერდზე დამალაგეს
ფენტანილის სასიკვდილო დოზა. 

განა რამეს ვფიქრობდი წინასწარ,
განა რამეს ვგეგმავდი განგებ! 

სხვისაზე მეტად,
მაინც ჩემმა ქცევამ მომკლა.


24 სექტემბერი, 2022წ.
2 კომენტარი
გარჩაპროგრამისტი1 წლის წინ

საინტერესო წერის სტილი გაქვთ 😊

luggage boyვერლიბრი1 წლის წინ

დიდი მადლობა :D

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი