ქარი თხელ პერანგს მახევს
ამ ზაფხულს ვერაფერი გავუგე. ვზივარ სკამში გამართული წელით, და ყველა ფოტოს უღებს ჩემს ჭმუნვებს. არავინ შემარჩენს არც თავისუფალ წუთებს, და არც პოეზიის მწუხრებს. *** გახურებულ მკერდზე დამალაგეს ფენტანილის სასიკვდილო დოზა. განა რამეს ვფიქრობდი წინასწარ, განა რამეს ვგეგმავდი განგებ! სხვისაზე მეტად, მაინც ჩემმა ქცევამ მომკლა. 24 სექტემბერი, 2022წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
2 კომენტარი
საინტერესო წერის სტილი გაქვთ 😊
დიდი მადლობა :D