ირაკლი, ძე შემოდგომისა


პატარა მინის ნამსხვრევებად იქცნენ ქარის მოლეკულები.
რა სამწუხაროა, აღარ წვიმს. 

*** 

პატარა მინის ნამსხვრევებს 
თვალებში მაყრიან,
და მეც ჩვეულად ვითმენ,
სანამ მე და მიწა 
ხელახლა შევუღლდებით. 

...და შენი ამგვარი არსებობაც მიმძიმს... 

რა სამწუხაროა,
აღარ წვიმს.



28 სექტემბერი, 2022წ.
0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი