ირაკლი, ძე შემოდგომისა
პატარა მინის ნამსხვრევებად იქცნენ ქარის მოლეკულები. რა სამწუხაროა, აღარ წვიმს. *** პატარა მინის ნამსხვრევებს თვალებში მაყრიან, და მეც ჩვეულად ვითმენ, სანამ მე და მიწა ხელახლა შევუღლდებით. ...და შენი ამგვარი არსებობაც მიმძიმს... რა სამწუხაროა, აღარ წვიმს. 28 სექტემბერი, 2022წ.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი