ირაკლი, ძე შემოდგომისა


პატარა მინის ნამსხვრევებად იქცნენ ქარის მოლეკულები.
რა სამწუხაროა, აღარ წვიმს. 

*** 

პატარა მინის ნამსხვრევებს 
თვალებში მაყრიან,
და მეც ჩვეულად ვითმენ,
სანამ მე და მიწა 
ხელახლა შევუღლდებით. 

...და შენი ამგვარი არსებობაც მიმძიმს... 

რა სამწუხაროა,
აღარ წვიმს.



28 სექტემბერი, 2022წ.

შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.

0 კომენტარი

© POETRY.GE 2013 - 2024

@ კონტაქტი