no brain no heart just me and my fucking guts
ჩემი ყოველი გაუგებრობის ფიცრით დაჭედილი ციგა მოყინულ დაღმართზე მიმაქანებს სინათლის სისწრაფით. და მერე იგივე ადგილას ჩემი ციგით და სველი ტრუსიკით ვბრუნდები ნელა... ნელა... რომ ისევ იგივე დამემართოს. 26 დეკემბერი, 2022წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი