ო, ღმერთო, მე ისევ გავიღვიძე
უსიცოცხლო თვალებით, და გაბურძგნული თმით ვეგებები დილის ექვსს. ვხვდები ახალ დღეს, რეალობის ზღვაში ახალ, ყინულივით ცივ წვეთს. მორჩილად ველი ძველ მტანჯველს. *** ვკვდები, და ჯვრიდან ვუყურებ ყველას, ვინც მიყვარდა. მარჯვენა გვერდიდან მათი საზრდო იღვრება, და ყველა, ვინც ცხოვრებაში ვერ შემიცნო, ჩემი სიკვდილის შემდეგ ოთხივე მახარობელი ერთად ხდება. შენს გარდა. *** აჰა, ვარსკვლავთა და აღიარებათა ზღვა იშვა! ყველა გამოუყვა ბეთლემს. შენს გარდა. 5 იანვარი, 2023წ.
შეგიძლიათ გააზიაროთ მასალა, თუ მიუთითებთ ავტორს.
© POETRY.GE 2013 - 2024
@ კონტაქტი
0 კომენტარი