kitchen knives and packed up smiles
ჩემს სახლთან მწვანე ურნაა. ორშაბათს იქ დავტოვებ ძილის წამლებს. არ ვიცი, სიკვდილის შემდეგ თავს რა ვუქნა, არ ვიცი, რის მოლოდინში ვითვლი წამებს. *** და მაინც ვერანაირი სამოთხე ემსგავსა შენს მატრასივით რბილ, ბრტყელ მკერდს... *** ყოველდღე, ღამის თერთმეტზე, შევდივარ სახლში, და ყველა ძალით ჩაყლაპულ, ჩემთვის წინასწარ დაღეჭილ ნამცეცს, ჩემს თეთრ უნიტაზში ვარწყევ. რა მეთქმის სხვა, ახლა ის მწვანე ურნა მე თვითონ ვარ. 26 თებერვალი, 2023წ.