kitchen knives and packed up smiles

ჩემს სახლთან მწვანე ურნაა.
ორშაბათს იქ დავტოვებ ძილის წამლებს.

არ ვიცი, სიკვდილის 
შემდეგ თავს რა ვუქნა,
არ ვიცი, 
რის მოლოდინში ვითვლი წამებს.

***

და მაინც ვერანაირი სამოთხე ემსგავსა
შენს მატრასივით რბილ, 
ბრტყელ მკერდს...

***

ყოველდღე, ღამის თერთმეტზე,
შევდივარ სახლში,
და ყველა ძალით ჩაყლაპულ,
ჩემთვის წინასწარ დაღეჭილ ნამცეცს,
ჩემს თეთრ უნიტაზში ვარწყევ.

რა მეთქმის სხვა,
ახლა ის მწვანე ურნა
მე თვითონ ვარ.


26 თებერვალი, 2023წ.